De tol van het afstandsonderwijs laat zich voelen: het aantal leerlingen dat bijlessen volgt, is bijna verdubbeld. Maar veel ouders hebben niet de centen om die hulp voor zoon- of dochterlief in te schakelen.

Sinds september schakelt Julie Obraniak (40) uit Kortrijk bijlessen in voor dochter Ophélie (9), die nu in het vierde leerjaar zit. Iedere woensdagmiddag komt juffrouw Laurence langs. Obraniak: “Door corona hebben zoveel kinderen een achterstand opgelopen, ook Ophélie. Les volgen vanop afstand heeft haar wiskundekennis echt geen goed gedaan. Ik ben niet iemand die bij de pakken blijft zitten en ben dan meteen een extra docent gaan zoeken.”

Het afstandsonderwijs heeft voor een grotere leerachterstand gezorgd, zo bleek eerder uit onderzoek van de KU Leuven. Les volgen via een computer is lastig. Jongeren begrijpen iets niet en durven dat niet te zeggen, leerkrachten missen de mimiek van hun leerlingen.

Joke Jacques (33), leerkracht wiskunde aan het VTI in Deinze, herkent het maar al te goed. “Ik kan het voorbeeld geven van een jongen die in september naar onze school is verhuisd. Het is iemand die zeer moeilijk kan opletten, al snel werd duidelijk dat hij tijdens de eerste lockdown niets heeft opgepikt. Hij is zelfs zaken van de periode ervoor vergeten. We hebben geprobeerd om die achterstand zoveel als mogelijk weg te werken, maar uiteindelijk hebben we aan zijn ouders en die van vier andere kinderen moeten zeggen: ‘Sorry, we zien bijlessen als de enige oplossing.'”

Leuk is het niet om als leerkracht die boodschap te moeten brengen, zegt Jacques. “We willen natuurlijk onze leerlingen zélf helpen. Maar als je een klas van achttien leerlingen hebt, en tien kunnen niet meer mee, dan kan je onmogelijk alle tien individuele begeleiding beginnen geven. Dat gaat gewoon niet.”

Met de kerstexamens is de ravage van het op afstand leren aangetoond…

Het volledige artikel van Fernand Van Damme vind je op de website van De Morgen (registreren is noodzakelijk).